Tehafüt mutlak anlamda bir felsefe karsitligina mi yoksa mukayyet anlamiyla belli bir felsefe yapma karsitligina mi tekabül etmektedir
Islam düsüncesinin zirve isimlerinden Gazzalnin Tehafütül-Felasife adli eseri, sadece yazildigi devirde degil, kendinden sonraki tüm zamanlarda da en dikkate sayan eserlerden biri olmus, hem Dogu hem de Bati felsefesinde büyük ilgi görmüstür. Gazzal Tehafütte Islam dünyasinda Farab ve Ibn Sna gibi meshur filozoflar tarafindan temsil edilen Yeni Eflatuncu felsefe yapma tarzini muhatap almis; bu felsefenin görüslerini akli zorunluga dayandirma iddiasinin aklen gecerli olmadigini ortaya koymus ve bu zorunluluk iddiasinin akildan degil, filozoflarin felsefi sistemlerinin temelindeki Mcib Bizzat olan Tanri anlayisindan kaynaklandigini göstermistir. Iste Tehafüt bu yönüyle yeni bir felsefe yapma imkanina karsilik gelmektedir ki, onu felsefi acidan degerli kilan da budur.
Elinizdeki kitapta, Tehafütün II. Abdülhamid dönemi serküttablarindan Süleyman Hasb Efendi tarafindan yapilan tercümesi yer aliyor. Eserin Latin harfli tercümesinden hemen önce sunulan inceleme, Tehafütün felsefi degerini kavramak acisindan okura genis ve faydali bir ön okuma sagliyor. Ayrica tercümeye eslik eden sözlük de okurun konuya iliskin bilme ve ögrenme ihtiyacina önemli ölcüde yardimci oluyor.
