Bircok hayat hikayesi dinledim, hepsinin de beni muhakkak etkileyen bir tarafi olurdu. Ama bu hikaye beni daha cok etkilemisti. Insanin, defalarca ayni yalanlara nasil kandigini görmüstüm, eksiklerini tamamlamak icin kimlerden medet umdugunu ögrenmistim. Bu hikaye, her insani körü körüne yargilamamayi ögretti bana, dogup büyüdügümüz ortamin insani sekillendirdigini gösterdi, dis etkenlerin bir yere kadar önemli oldugunu gösterdi. Yine, masamin basinda düsüncelere dalmistim o los isiklar aydinlatiyordu penceremi, sevmenin ama gercekten sevmenin, sevilmenin degerini bir kez daha anlamistim. Bazi insanlar gercekten sevemiyor ve hatta sevmeyi de bilmiyor. Böyle insanlar sevilmenin de ne demek oldugunu anlamiyorlar sadece egolarini tatmin ediyorlar, vazgecilmez saniyorlar kendilerini oysa kimse vazgecilmez degil